Η
ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΝΗΣ
Τις προηγούμενες
ημέρες παρακολουθήσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προβληματισμό τις δηλώσεις
του Τούρκου προέδρου Ερντογάν περί «ανάγκης αναθεώρησης, αλλαγής ή ακόμα και
κατάργησης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης». Η δήλωση αυτή μόνο τυχαία δεν
μπορεί να χαρακτηριστεί. Σίγουρα είναι μία ακόμα πρόκληση που δεχόμαστε από την
γείτονα χώρα η οποία επιβεβαιώνει τις πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις του περιβάλλοντος
Ερντογάν.
Ο
Τούρκος πρόεδρος από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο πολιτικό προσκήνιο της
γείτονος έθεσε σε άμεση εφαρμογή το φιλόδοξο σχέδιό του που δεν είναι άλλο από
το δόγμα του νεοοθωμανισμού δηλαδή την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας
στα εδάφη που κάλυπτε ή ήλεγχε κάποτε. Εν μέρει το έχει πετύχει εκμεταλλευόμενος
στο έπακρο κάθε ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, δημιουργώντας συμμαχίες με
κράτη που κατά καιρούς έχουν εγείρει ανάλογες προκλήσεις, διεκδικήσεις και
αλυτρωτικές διαθέσεις εις βάρος της πατρίδας μας (βλέπε ΣΚΟΠΙΑ - Μακεδονικό, ΑΛΒΑΝΙΑ
– Μεγ. Αλβανία), υπογράφοντας συμφωνίες αμυντικές, στρατιωτικές και οικονομικές
και εν τέλει με το να προβάλει την Τουρκία ως προστάτη των απανταχού
μουσουλμάνων και ως εγγυήτρια δύναμη της ασφάλειας και της ευημερίας στην
ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή.
