Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Περί της καταγωγής των Ελλήνων. Γηγενείς και Αυτόχθονες

«ΈΛΛΗΝΕΣ ΑΕΙ ΕΣΜΕΝ»

            Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός που απο τα πανάρχαια χρόνια χρησιμοποιούσαμε πολλές ονομασίες. Κάθεμία από αυτές ήταν σημαντική στην εποχή που χρησιμοποιήθηκε, γι’ αυτό και οι Έλληνες είμαστε ένα έθνος πολυώνυμο.

            Ονομασίες όπως Πελασγοί, Γραικοί, Έλληνες, Αργείοι, Δαναοί, Αχαιοί, Αιολείς, Τρώες, Ίωνες, Δωριείς, Δρύοπες, Λέλεγες, Καύκωνες, Θράκες κ.α. είναι ταυτόσημες ως πρός την φυλετική τους ενότητα και όχι διαφορετικές. Σήμερα θα μπορούσαμε να αντιπαραβάλουμε Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Θεσσαλούς,Πελοποννήσιους, Επτανησίους κ.α. Ακόμα, τους Κυπρίους, τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας (Μεγάλη Ελλάδα), τους Ποντίους κ.α. Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, υπήρχε η συνείδηση της πανελλήνιας ενότητας.

            Οι Έλληνες διαχωρίστηκαν σε πολλά φύλα εξαιτίας κυρίως του ότι υπήρξε μεταξύ τους ένας βαθύς γεωγραφικός διαχωρισμός. Τρία όμως ήταν τα κύρια γενικά ονόματα:

(Α). Πελασγοί (εκ του Πελασγού)

Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία ήταν υιός του Διός και της Νιόβης. Φέρεται όμως και ως υιός του Ποσειδώνος. Ήταν ο αυτόχθων παππούς του Θεσσαλού. Η ετυμολογία του ονόματος «Πελασγός» προέρχεται είτε εκ του «Πέληον Άργος» που σημαίνει παλαιός γέρων (εξ ου και Άργος Πελασγικόν) είτε εκ του πάλαι + γέγαα (γίνομαι παλιός) είτε εκ του πελαργός (ταξιδευτής) είτε εκ του περάω (περνώ θάλασσα, μετανάστης θαλασσοπόρος) είτε εκ του πλάζω (περιπλανώμαι δια θαλάσσης,λαός της θάλασσας) είτε εκ του πέλας (πλησίον + άγω) που σημαίνει οδηγώ, ηγούμαι, μεταφέρω στους γειτονικούς λαούς.

            Από όλες αυτές τις ετυμολογικές προσεγγίσεις συμπεραίνουμε ότι οι Πελασγοί ήταν ένας πανάρχαιος λαός της θάλασσας που μετανάστευε και ταξίδευε. Οι πρώτοι Πελασγοί ήταν Αρκάδες, οι οποίοι επέζησαν του Κατακλυσμού.

(Β). Γραικοί (εκ του Γραικού)

Ο Γραικός υπήρξε ήρωας που έζησε πρό του κατακλυσμού του Δευκαλίωνος. Ήταν υιός του Θεσσαλού και δισέγγονος του Πελασγού. Το όνομα «Γραικός» ετυμολογείται εκ του γραίος που σημαίνει γεραιός ή γηραιός εκ της γης + ρέω. Ο Κωνσταντίνος Οικονόμου γράφει σχετικά στο έργο του «περί γνησίας προφοράς»: «Γραικός είναι άνθρωπος το μεν σώμα στερρός, κραταιός, το δε γένος γηραιός, ήτοι παλαιός, αρχαιόγονος, πρεσβυγενής και γεράσμιος».

(Γ). Έλληνες (εκ του Έλληνος)

Ο Έλληνας ήταν υιός του Δευκαλίωνος. Αποτελεί την μετεξέλιξη από τη γενιά των Πελασγών και των Γραικών. «Έλλην, γόνω μεν ην Διός, λόγω δε Δευκαλίωνος». Και η χώρα που κατοικούσαν οι Έλληνες ονομάσθηκε Ελλάς, «πρότερον Πελασγία καλουμένη» (Ηροδότου Ιστορίαι, Β΄, 56). Ετυμολογικά, το όνομα «Ελλάς» σημαίνει η φωτεινή καθέδρα (σελ + ελλά) ή ο φωτεινός λίθος (σέλ+λας). Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι το όνομά της το πήρε από την Δωδώνη της Ηπείρου,όπου ζούσαν οι Σελλοί και οι καλούμενοι τότε Γραικοί και νυν Έλληνες (Πάριον Μάρμαρο: «Έλληνες ωνομάσθησαν, το πρότερον Γραικοί καλούμενοι).Ο Κωνσταντίνος Οικονόμου γράφει σχετικά ότι το όνομα «Έλλην» είναι «εκ του έλα, είλη, ήλιος, σέλας πάντα σημαίνονται το ταχυκίνητον και πολυέλικτον φώς».

Οι Κατακλυσμοί

Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε αυτόν τον βαθύ γεωγραφικό διαχωρισμό των Πανελλήνων συνέτειναν καταλυτικά και οι τρείς μεγάλοι κατακλυσμοί που σημειώθηκαν κατά καιρούς, δηλαδή του Ώγυγος, του Δαρδάνου και του Δευκαλίωνα.

Ο Κατακλυσμός του Ωγύγου

Το όνομα «Ωγύγος ή Ωγύγης» ετυμολογικά σημαίνει τον αρχέγονο, τον πρωταρχικό, τον πολύ αρχαίο. Κατά τον Αριστοτέλη υπήρξε ο πρώτος αυτόχθονας βασιλιάς της Αττικής. Είναι γνωστός ως βασιλιάς των Εκτενών. Κατά τον Παυσανία Εκτένες ή Εκτήνες αποκαλούνταν οι προκατακλυσμιαίοι αυτόχθονες και πρώτοι κάτοικοι της Βοιωτίας. Ο Ωγύγης ίδρυσε την πόλη Ωγυγία, την μετέπειτα Θήβα και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της.

Ο Ωγύγης είχε γυναίκα την Θήβην, που ήταν θυγατέρα του Διός και απέκτησε μαζί της τον Ελευσίνα και τις Πραξιδίκες. Μερικοί όμως ισχυρίζονται ότι είχε υιό και κάποιον Κάδμο, πρός λύπη των Φοινικιστών που τον θέλουν να κατάγεται από τους Φοίνικες. Ο Ελευσίν έκτισε την Ελευσίνα και έμεινε εκεί μετά τον κατακλυσμό του Ωγύγου.

Ο κατακλυσμός του Ωγύγου συνέβη γύρω στο 15000 π.Χ – 10000 π.Χ και προκάλεσε τόσο μεγάλη καταστροφή, ώστε άφησε ένα ιστορικό κενό 200 περίπου χρόνων μέχρι την εποχή που βασίλεψε ο Κέκροπας. Κατά τον Παυσανία (Βοιωτικά Ε΄ 1 και Η΄) ο Κηφισός ποταμός πλημμύρισε και έπνιξε την Αττική και την Βοιωτία. Οι άνθρωποι τότε που επέζησαν, μετοίκησαν στην Αίγυπτο,της οποίας το πρώτο όνομα ήταν επίσης Ωγυγία.

Ο Κατακλυσμός του Δάρδανου

Στην Ελληνική μυθολογία, ο Δάρδανος ήταν υιός του Διός και της Ηλέκτρας, θυγατέρας του Άτλαντος. Υπήρξε ο ιδρυτής της πόλεως Δαρδάνου στο όρος Ίδα της Τρωάδος. Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς αναφέρει ότι η πατρίδα του Δαρδάνου ήταν η Αρκαδία. Ο Δάρδανος έφυγε από την Αρκαδία για να ιδρύσει αποικία στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Ο κατακλυσμός τον βρήκε σε ένα βουνό. Εκεί δημιουργήθηκε το νησί της Σαμοθράκης. Μετά το τέλος του κατακλυσμού, έφυγε από την Σαμοθράκη και πήγε στην Μ. Ασία. Ο κατακλυσμός συνέβη περίπου το 9.000 π.Χ. Εγγονός του Δάρδανου ήταν ο Τρώς, ο οποίος έχτισε την πόλη της Τροίας. Άρα ο Δάρδανος ήταν ο προπάτωρ των Τρωών, οι οποίοι ήταν επίσης Έλληνες.

Ο κατακλυσμός του Δαρδάνου επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται από την σύγχρονη επιστημονική έρευνα, όπου η Γεωλογία επιβεβαιώνει την ελληνική μυθολογία. Ιδιαίτερα διαφωτιστική επί τούτου είναι μια θεώρηση του καθηγητή Ηλία Μαριολάκου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Απογευματινή την 7^η Δεκεμβρίου του έτους 2004.

Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα

Ο Δευκαλίων ήταν υιός του Προμηθέα και λένε ότι βασίλεψε στη Φθία και τη Θεσσαλία μαζί με την γυναίκα του την Πύρρα, κόρη του Επιμηθέα. Ο Δίας αποφάσισε τότε να καταστρέψει όλη τη γενιά των ανθρώπων που ήταν διεφθαρμένη, εκτός του Δευκαλίωνος και της Πύρρας που διασώθηκαν στην κιβωτό.

Αυτοί στη συνέχεια απέκτησαν τον Έλληνα (πρωτότοκος υιός και γενάρχης των Ελλήνων), τον Αμφικτύονα που είπαν ότι κυβέρνησε την Αθήνα μετά τον Κραναό, την Πρωτογένεια, την Μελανθώ, τη Θυία και την Πανδώρα. Ο Έλλην με τη σειρά του απέκτησε από την Ορθηίδα τρεις υιούς, τον Δώρο, τον Ξούθο και τον Αίολο, που αποτέλεσαν τους πρώτους αρχηγούς των Ελλήνων. Ο Αίολος βασίλεψε στη Θεσσαλία (Αιολείς), ο Δώρος εγκαταστάθηκε στα ανατολικά του Παρνασσού (Δωριείς) και ο Ξούθος βασίλεψε στην Πελοπόννησο όπου απέκτησε δύο υιούς, τον Αχαιό (Αχαιοί) και τον Ίωνα (Ίωνες).

Ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνος υπήρξε ένας τρομερός κατακλυσμός, παγκόσμιας κλίμακας. Την ίδια περίοδο που σημειώθηκε αυτός εντοπίζονται και περιγράφονται στις μυθολογίες άλλων αρχαίων λαών και άλλοι κατακλυσμοί. Γνωστοί κατακλυσμοί αυτής της περιόδου θεωρούνται ο κατακλυσμός του Νώε, του Σιουσούρνα και του Ουτναπιστίμ στη Μεσοποταμία, του Βιρακότσα στη Ν. Αμερική κ.α.

            Η λέξη «Έλληνες» φαίνεται πώς παρουσιάστηκε για πρώτη φορά κατά τον 8^ο αιώνα π.Χ με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και άρχισε να καθιερώνεται σιγά σιγά μέχρι τον 5^ο αιώνα π.Χ. Μετά από τους Περσικούς πολέμους, καλλιεργήθηκε η εθνική συνείδηση των Ελλήνων. Αυτή ακριβώς η συνείδηση της πανελλήνιας ενότητας προωθήθηκε κυρίως μέσω θρησκευτικών εκδηλώσεων όπως τα Ελευσίνια μυστήρια κ.α. ή μέσω αθλητικών αγώνων πανελλήνιου χαρακτήρα όπως τα Ολύμπια ή Ολυμπιακοί αγώνες, τα Νέμεα, τα Ίσθμια, τα Πύθια κ.α.

            Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια αυτή η διαχρονικότητα της Ελληνικής φυλής αμφισβητείται από πολλούς τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Αμφισβητείται δηλαδή η καταγωγή των σημερινών Ελλήνων από τους αρχαίους Έλληνες. Γιατί άραγε αυτή η αμφισβήτηση του παρόντος και του παρελθόντος συμβαίνει άραγε μόνο στους Έλληνες;;;Γιατί δεν αμφισβητείται π.χ. η καταγωγή των σημερινών Αιγυπτίων από τους αρχαίους Αιγύπτιους; των Ιρανών από τους Πέρσες; των Εβραίων από τους αρχαίους Εβραίους; των σημερινών Κινέζων από τους αρχαίους Κινέζους; των Ινδών από τους αρχαίους Ινδούς;

            Η μεγαλύτερη όμως απόδειξη για το ότι είμασταν πάντοτε Έλληνες έρχεται από την επιστήμη της Γενετικής. Το έτος 1990 διεξήχθη έρευνα υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, στην οποία συμμετείχαν 28 Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια. Από την ελληνική πλευρά συμμετείχε το Τμήμα Γενετικής και Μοριακής Βιολογίας του ΑΠΘ υπό τον καθηγητή Κ. Τριανταφυλλίδη. Η έρευνα αυτή απέδειξε ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Ειδικότερα, απέδειξε ότι σε ποσοστό 70% οι σημερινοί Έλληνες έχουν το ίδιο DNA με τους αυτόχθονες κατοίκους της Ελλάδας της προϊστορικής εποχής. Το υπόλοιπο 30% από περιοχές της Εγγύς Ανατολής και προσδιορίζεται χρονικά στα νεολιθικά χρόνια, οι οποίες όμως περιοχές έχει αποδειχθεί ότι κατοικούνταν από ελληνικά φύλα.

            Με βάση αυτή την έρευνα, οι Έλληνες όχι μόνο δεν επηρρεάστηκαν γενετικά από άλλους λαούς, αλλά αντίθετα μετέδωσαν το DNA τους και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μάλιστα, το ελληνικό γενετικό υλικό «μοιάζει» πολύ με αυτό των Ιταλών, λιγότερο με των Γάλλων και με ένα ποσοστό των Ισπανών, όχι όμως και με των Τούρκων, όπως θα περίμενε κανείς λόγω της Τουρκικής κατοχής.

            Μετά από χρόνια σημειώθηκε νέα έρευνα προς την ίδια κατεύθυνση και με το ίδιο περιεχόμενο. Η έρευνα διεξήχθη από τα Πανεπιστήμια Στάνφορντ των ΗΠΑ και Παβίας της Ιταλίας. Η έρευνα δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «Καθαρό το DNA των Ελλήνων» και δίνει απάντηση στη θεωρία του Φαλμεράϋερ ότι τάχα οι Έλληνες ήταν Σλάβοι και Αλβανοί και ότι δεν είχαν καμία φυλετική σχέση με τους αρχαίους Έλληνες.

            Και οι δύο αυτές έρευνες βασίζονται στη μελέτη του DNA και όχι στις αναλύσεις αίματος όπως παλαιότερα. Το DNA των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά Καυκάσια φυλή (λευκή φυλή) και ότι δεν έχει επηρρεασθεί ούτε από τους Σλάβους ούτε από τους Τούρκους. Ο Κ.Τριανταφυλλίδης τονίζει το γεγονός ότι απέχουμε γενετικά από τους Σλάβους, πράγμα που είχε διαπιστωθεί και παλαιότερα κατά την μελέτη των ομάδων αίματος. Ειδικότερα, υπάρχουν στοιχεία από 300.000 γονίδια και γενετικούς δείκτες που μπορούν να αποδείξουν ότι δεν ισχύουν ισχυρισμοί, όπως ότι οι Έλληνες έχουν αφρικανική καταγωγή το οποίο είχε υποστηριχθεί εσφαλμένα τελικά από τους Σκοπιανούς.

            Ενδεικτική Βιβλιογραφία

v  Βλάχος Άγγελος, Ηροδότου Ιστορίαι, τόμος Β΄, εκδόσεις Παπαδήμα, 1988.

v  Έλληνες αεί Εσμέν, εκδόσεις Κάδμος.

v  Εφημερίδα «Απογευματινή της Κυριακής», 6 Νοεμβρίου 2005.

v  Εφημερίδα «Καθημερινή», 8 Δεκεμβρίου 2000 (δημοσίευση έρευνας 28 Ευρωπαϊκών πανεπιστημίων για DNA).

v  Ισοκράτους, λόγος πανηγυρικός, 23–24.

v  Λάμψας Γιάννης, Λεξικό του Αρχαίου Κόσμου, τόμοι Α – Δ, εκδόσεις Δομή.

v  Περιοδικό «Ταχυδρόμος», 2 Απριλίου 2005 (δημοσίευση έρευνας 28 Ευρωπαϊκών πανεπιστημίων για DNA).

v  Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «ΗΛΙΟΥ», τόμος 7^ος «ΕΛΛΑΣ», εκδόσεις ΗΛΙΟΥ, 1947.

v  Πασσάς Ιωάννης, η αληθινή προϊστορία, εκδόσεις εγκυκλοπαίδειας του «ΗΛΙΟΥ».

v  Τριανταφυλλίδης Κ., η γενετική σύσταση των κατοίκων της Ελλάδας, εκδόσεις Γαληνός.

 [*].    επιμέλεια - συγγραφή: Σχοινοχωρίτης Κωνσταντίνος *Ιστορικός - συγγραφέας, Αρχειονόμος - Βιβλιοθηκονόμος, υποψήφιος διδάκτωρ  (επικοινωνία: email. korinthios13@yahoo.gr, τηλ. 6945832094)